Maandag 30 mei,Bryce Canyon

Omdat we een behoorlijk eind moesten rijden en ook nog naar Bryce Canyon wilden, om 6 uur opgestaan. Natuurlijk nemen we niet de Interstate maar gaan via 'binnen door' wegen naar Hanksville en Boulder. Onderweg komen we verschillende keren herten tegen, dus uitkijken blijven voor overstekend wild. Deze weg gaat ook dwars door het Capital Reef national park, dus het is elk moment weer genieten van de steeds veranderende uitzichten, groene dalen en kleuren rots formaties. Tussen Boulder en Escalante gaat de weg door een geweldig mooi landschap, hij ligt op de top van een lang gerekte bergketen met aan beide zijde diepe afgronden. Voor deze weg er was, deed men er drie dagen over om vanuit Escalante Boulder te bereiken. Een brug heet niet voor niets Hell's backbone bridge! Gisteren was het nog een normale temp, vandaag was het boven op de berg 1 ° celcius. Bryce Canyon is sprookjesachtig. Allemaal over het algemeen rose, rood en witte pieken. Fantastische. Je moet het gezien hebben. Nadat we het park verlieten gingen we verder naar Cedar City, via een weg over de bergen waar we verschillende keren moesten stoppen voor herten. Aan de kant van weg loopt een rivier die met woest geweld naar beneden gaat. Op een gegeven momenten reden we op een sneeuwvlakte. Ook kwamen we langs een bevroren meer, Navajo Lake. Dit heeft geen rivier als uitgang maar het water zakt door de bodem en komt als bronnen weer te voorschijn. Inmiddels hebben we 4800 km gereden en we genieten er nog steeds van. De 3,5 liter Chevy heeft geen enkel probleem met de bergen. Je merkt niet dat je omhoog gaat. (Hij begint alleen iets meer te grommen)