In de SpaansePyreneeen

Zondag 23 juni.
Zondagmorgen uitgeslapen en rustig de directe omgeving verkend. In de loop van de middag naar Ainsa gereden en het stadje bekeken. Het oude gedeelte is middeleeuws en nog behoorlijk authentiek.

Maandag 24 juni
Op weg gegaan om te gaan lopen in Valle de Ordesa. Op weg daar naar toe reden we over een smal weggetje door een diepe kloof langs de Rio Vellos. Dit is ook een gedeelte van het Nacionaal park Ordesa. Het is een adembenemend mooi gezicht, deze diepe afgronden en hoge rotsen waar je langs komt. Ook voor het verkeer dat je tegemoet komt houdt je je adem in, je kunt elkaar maar heel moeilijk passeren. Torla zijn we even doorgewandeld en we hebben het bezoekerscentrum van het nationaal park Ordesa bekeken. In het park hebben we een route van ongeveer twee uur gelopen. Daarna zijn we weer terug gegaan naar onze camping bij Ainsa, opnieuw door de kloof.

Dinsdag 25 juni
Om 11 uur van de camping vertrokken om te gaan wandelen in de omgeving van Revilla. Voordat we daar waren zijn we afgeslagen naar Tella. Langs de weg staan dolmen, vergelijkbaar met onze hunebedden maar dan een stuk kleiner. (Diegene die erin begraven werden moesten de knieen optrekken!) Tella ligt op de top van een berg met een prachtig uitzicht rondom. Er loopt een wandelpad langs vier kapelletjes. Er waren op een bepaald moment wel 30 gieren in onze buurt. Iemand van het Nacionaal park Ordesa wees ons op een visarend die er ook bij vloog, er zijn volgens hem maar weinig meer, die beesten zijn 2,50 meter breed. Een mooi gezicht! Vandaar zijn we naar Revilla gereden, waarvan we een wandeling gemaakt hebben naar een uitzichtpunt over de kloof van de Rio Yaga. Dit is een punt waar vluchtelingen een onderkomen gemaakt hadden diep in de bergen. Al met al hebben we drie uur gelopen omdat we via een omweg weer naar Revilla teruggaan zijn.

Woensdag 26 juni.
Naar Valle de Pineta, waar we door de vallei naar het parkeerterrein aan het einde zijn gereden. We zijn hier vandaan gaan lopen naar cascade de Lalarrie, een wandeling van drie uur heen en weer. De heenweg is een breed stenen pad en als je aan het eind bent bevindt je je op Llaros de Llalanos, een mooie alpenwei met beekjes en veel koeien en schapen. Net toen we boven waren kwamen er boeren om de schapen naar beneden te drijven. Een pracht gezicht al die schapen die door herdershonden in een ijltempo de berg afgedreven werden zonder gebruik te maken van de wandelpaden. We zijn weer naar beneden gegaan over een klauterpaadje die de waterval volgde, wat een prachtige schouwspel van watervallen opleverde. We hadden de bedoeling om hier een dag of vier te blijven maar we zien op de weerberichten dat het hier nog tot in de volgende week 26 tot 30 graden blijft, dus we blijven nog een tijdje!

Donderdag 27 juni.
Vandaag een stukje verder rijden richting Benasque. We hadden niet in de gaten dat daar vorige week door 20 uur achter elkaar regen een overstroming plaatsgevonden had. Er was ook een gedeelte van een sneeuwveld ineens naar beneden gekomen. Op weg daarheen kom je door de Congosto de Ventamillo, een steile kloof waar je jammer genoeg niet kunt stoppen om foto's te nemen van de weg en de rivier door de steile kloof. Wel zagen we in de rivier ontzettend veel hout dat mee naar beneden gekomen is. Benasque is een stadje dat leeft van de wintersport en doet aardig modern aan. We zijn even door het centrum gelopen en hebben de kerk van binnen bekeken. In de kloof en op verschillende plaatsen naar en boven het stadje zijn stukken van de weg weggeslagen door de de kolkende rivier. Er word met man en macht aan gewerkt om de wegen weer te repareren. Wij voelden ons dan ook ramptoeristen en zijn dan al gauw weer richting Ainsa gegaan!